سوره مسد

«سوره مسد» صد و یازدهمین سوره از قرآن کریم است و دارای ۵ آیه می باشد. این سوره، به نام سوره «تبّت» و یا سوره «ابى‌لهب» هم نامیده می شود.

نزول سوره

سوره «مَسَد» از سوره های مکی است. این سوره در ترتیب مصحف، صد و یازدهمین سوره و در ترتیب نزول، ششمین سوره قرآن کریم است که پیش از آنسوره حمد و پس از آن سوره تکویر نازل شده است.

محتوای سوره

این سوره تهدید شدیدى است به ابولهب، تهدیدى است به هلاکت خودش و عملش، تهدیدى است به آتش جهنم براى خودش و همسرش.

فضیلت سوره

در حدیث ابى بن کعب از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله است که هر کس سوره «مسد» را قرائت کند، امید دارم که خدا میان او و ابولهب در یک خانه جمع نکند.

از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمود هر گاه سوره «تبّت» را خواندید، بر ابولهب نفرین و لعن نمائید چون او از تکذیب کنندگان پیامبر صلّى اللَّه علیه وآله و قرآنى که از نزد خدا آمده است بود.

پانویس

منابع

• فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۲۷، ص ۳۴۴.
• محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج‌۲۰، ص۶۶۴، قم ۱۳۷۴.
• ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه.

پیوست

سوره مسد/متن و ترجمه